Mental strength: the difference between an athlete's mindset versus fertility journey

Ik heb jarenlang topsport beoefend. Ergens 100% voor gaan heb ik eerder al gedaan en dat is ook wat ik tijdens mijn fertiliteitstraject doe. Mijn grootste uitdaging ligt hem juist in het mentale stuk en ik neem je graag mee in de mentale uitdaging die ik tijdens mijn topsportcarriere had versus de mentale uitdaging tijdens mijn fertiliteitstraject. 

Honderden mensen aanwezig tijdens een wedstrijd. Alle ogen op jou en je teamgenoten gericht. Spelend op een positie waar je eigenlijk niet gewisseld kunt worden dus de mentale druk is hoog. Als jij niet presteert dan benadeel je al je teamgenoten. Shit, foute pass, de volgende moet goed gaan anders weet de tegenstander dat ik er niet lekker in zit. Geschreeuw vanuit het publiek dat het beter moet. Poker-Face opzetten maar ik voel dat mijn benen bevriezen en juist dat werkt averechts want iedere beweging moet secuur zijn op dit niveau. 

Verloren, klote wedstrijd gespeeld. Wat zullen mijn teamgenoten vinden en alle vrienden en familie, het publiek. Deze week nog harder trainen, nog eerder slapen, verjaardagen overslaan. Meer visualiseren, meer rust pakken.  Ik moet presteren, het moet beter. 

Eerste traject, 2 embryo’s. Tweede traject, 6 embryo’s. 7 terugplaatsingen gehad, tijd voor een break. Op dit punt kwam voor mij pas de mentale uitdaging. Ik had verwacht dat we al eerder zwanger zouden raken. Nu moeten we nadenken over het vervolgtraject. Extra onderzoeken laten doen, ander ziekenhuis kiezen etc. Juist de (nodige) pas op de plaats zorgde voor de onzekerheid. 

Je kunt nog zo je best doen, alles er voor doen en laten maar wat als de uitkomt niet is wat je had gehoopt? Wat als je die belangrijke wedstrijd niet wint? Wat als je na 7 terugplaatsingen nog niet zwanger bent? 

En juist daar, op die momenten als de twijfel toeslaat, begint het echte werk. Niet fysiek, maar mentaal.

Tijdens mijn topsportjaren kon ik gedurende de week tijdens trainingen weer vertrouwen opbouwen en laten zien dat ik die plek verdiende en het niveau 100% aankon. Dat gaf houvast. Daarnaast heb je natuurlijk iedere week gedurende een seizoen een wedstrijd dus genoeg herkansingen. Maar in dit traject werkt dat maar gedeeltelijk zo. 

En dat is mentaal zwaar.

Mentale kracht is voor mij niet meer er nog een schepje bovenop doen, mezelf bewijzen, maar juist ruimte geven aan verdriet, teleurstelling, onzekerheid. En toch blijven geloven dat het nog kan. Niet omdat ik de controle heb, maar omdat er ook gewoon een kans is dat ik wel zwanger raak.

Doorgaan in topsport zoals hierboven omschreven, ziet er niet hetzelfde als doorgaan tijdens een fertiliteitstraject. Want dat is soms pauzeren, ademhalen, jezelf weer bij elkaar rapen, opstaan en vertrouwen hebben.

Ik wist al hoe het was om ergens 100% voor te gaan. Maar ik weet nu ook: 

Echte kracht is volhouden en hoe vaak je ook onderuit gaat en het vertrouwen kwijt bent geraakt, blijven opstaan en blijven geloven want daar maak je het verschil!